Rozdział 65

                                                                      ~~Ahsoka~~

 Od czterech dni dziewczynie nie przyśnił się żaden koszmar. Cały czas tak, jak przedtem po zamknięciu powiek pojawiał się ten sam, monotonny koszmar, który był już po prostu nużący. Nie przerażający jak kilka miesięcy temu. Mdlił już ją. Znała wszystko na pamięć. Każda sylaba; litera; słowo; zdanie; najmniejszy ruch, który był wtedy wykonywany. Wszystko znała i nawet jeżeli przestałoby ją to nękać, to i tak by pamiętała to do śmierci. Oczywiście nie wierzyła, że kiedyś do od tak ustąpi. Większe prawdopodobieństwo dla niej było takie, że zastąpi ją coś gorszego, a to jest kwestia czasu. Uznano, że wojna się kończy, ale Grievous już żyje. Mimo że cały czas ona i Atari przebywały w salach uzdrawiania, miały "kontakt z galaktyką". Wiedziały, że ten przebrzydły blaszak Separatystów uciekł i do póty będzie uciekał, na szybsze zakończenie wojny niestety nie ma co liczyć.
 Czuła się raczej dobrze. Co raz częściej bywały dłuższe chwile, kiedy w ogóle nie czuła bólu przez rany. Przez to co się stało nie uśmiechała się ani razu, dlatego Orgeen myślała, że zniknął na zawsze, lecz tak nie było. W czwartym dniu śmiała się jak zazwyczaj w szczęśliwych chwilach z przyjaciółką. Ból jej już prawie w ogóle nie dokuczał, ale malał i przyzwyczaiła się do niego.
 Już niedługo..., pomyślała optymistycznie togrutanka. Była już prawie. Maksimum będzie jeszcze musiała siedzieć na Yavin trzy dni. Bardzo podnosiło ją ta na duchu. Nie mogła już przebywać w pomieszczeniu. Blado zielone ściany, zaczęły już jej brzydnąć. Lubiła kolor oczy, ale nie mogła już znieść ścian, na które musiała patrzeć kilka dni. Patrząc na te ściany, zaczęła się zastanawiać czy Ashla i Katooni dowiedziały się o tym, co się jej stało. Miały prawo wiedzieć, ale były małe i znając je zaczęłyby się martwić, czego by nie chciała. Barriss nie wiadomo gdzie była, a Anakin... Atari powiedziała, że jest z niej dumny. Wiedziała, że postąpiłby podobnie. Każda bitwa, w której bierze udział, to wykorzystanie swoich umiejętności, które  w większości wyszlifował jej Mistrz. Była mu wdzięczna za to. To, że postanowiła wykonać taki ruch, to po części jego zasługa.
 Atari czuła się już w pełni sił, ale to nie oznaczało, że mogła robić to co zawsze. Pozwolili jej tylko raz wyjść z sali, by porozmawiała z Mistrzem Yodą w centrum komunikacyjnym. Taki "raport" sytuacji wymagał raczej dłuższej pogawędki, więc nie zdziwiłoby to Ahsoki, gdyby jej przyjaciółka przyszła później niż po dwudziestu minutach. Zapewne będzie się wypytywać o osoby, które są dla niej bliskie, jak na przykład Padme. Była na Coruscant podczas ataku. Ahsoka wiedziała, że to nie było dobre dla jej stanu. Zaczęła zastanawiać się, jak jej Mistrz zareagował na wieść, że będzie ojcem. Zżerała ją ciekawość. Wychowanie dziecka w tajemnicy i będąc Jedi to nie lada wyzwanie, zwłaszcza dla kogoś takiego jak Anakin Skywalker. Wiedziała, że będzie dobrym ojcem, ale jej podświadomość zaczęła ją jakby ostrzegać. Wiedziała, że to nie jest byle jaka sprawa. Stanie się pewnie coś, co nie będzie dla niej dobre, ale...
-Pani Komandor! Wracamy do rzeczywistości!-Uzdrowicielka zaśmiała się.
-Przepraszam.-odpowiedziała Ahsoka.
-Pożerasz wzrokiem te ściany, jakbyś zobaczyła jakąś złą lub zaskakującą rzecz na bitwie.-stwierdziła kobieta.
-Dlatego nazwałaś mnie tym przydomkiem?
-Tak. Już niedługo wracasz na Coruscant i przyczynisz się do zakończenia tej okropnej wojny. A teraz weź ten lek.-Dziewczyna przyjęła bladożółtą ciecz, a następnie wlała go do ust i połknęła. Nie był on smaczny. Sprawiał, że twarz Padawanki wykrzywiła się w grymasie.

                                                            ~~Anakin~~

 Niepokoiło go to, że Rada tak zaczęła kontrolować Kanclerza. Człowiek, który rządził Republiką był jego przyjacielem. Tak wiele razy przebywał w jego gabinecie zwierzając mu się z problemów, którego dręczyły. Mógł tam siedzieć bez końca i rozmawiać z Palpatinem, ale nie mógł. Mieli oboje obowiązki i dni były krótkie, ale to nie o to teraz chodziło. Rada sądziła, że Kanclerz jest pod wpływem Sithów. Choć nikt tak w to na prawdę nie wierzył, że wrócili, to teraz musieli. Są zakłócenia w Mocy i Mistrz Yoda nie jest zadowolony. Jeżeli Sith był jednym z senatorów, to tym bardziej nie podobało się Anakinowi. Padme była w niebezpieczeństwie, a on nie chciał  by coś jej stało. Zaczął ogarniać go strach. Myśl, że może niespodziewanie stracić żonę i swoje jeszcze nienarodzone dziecko, przerażała go. Jeżeli Sithowie są na prawdę w senacie to prawdopodobnie Padme zginie, a on zapewne nie będzie mógł na to nic poradzić lub spóźni się. W każdym razie, nigdy sobie by tego nie wybaczył.
  Żadnych wiadomości z Yavin. W ogóle nie wiedział co się dzieje z jego Padawanką. Czuł jedynie, że żyje, ale tak to nie wiedział nic. Nadal żadnej informacji. Bardzo było mu żal Ashli i Katooni. Chodziły przygaszone. Sześcioletnia togrutanka nadal nie mogła otrząsnąć się po bitwie o Coruscant i martwiła się o swoją o jedenaście lat starszą przyjaciółką. Nie wiedziała co się dzieje. O Barriss też się martwiła. Skywalker sam martwił się o niewiele młodszą przyjaciółkę. Nie chciał, aby jej lub jego Padawance stało się coś złego lub spadł na nie jakiś ogromny ciężar. Już i tak już prześladowali je Jedi, za zamach. Rada niestety nie może tego powstrzymać. Nie mają na to wpływu. Offee zachowywała się bardzo dobrze. Nie zwracała na to uwagi. Udawała, że w ogóle nie obchodzi ją ich zdanie, lecz bardzo głęboko w sobie - tak by nikt nie umiał tego wyczuć - ukrywała to, że jest jej z tego powodu przykro. Zachowanie Tano w tej sprawie było lekką przeciwnością. Jeżeli ktoś powiedział coś w jej stronie o niej czy Barriss, od razu pokazywała na swojej twarzy złość, którą też trzymała w sobie.
-Mistrzu Skywalker!-Odkąd zaczął ponownie spacerować po korytarzach domu Jedi, nikt jak zwykle go nie zaczepiał. Teraz o dziwo zawołał go dziewczęcy, znajomy głos. Było w nim słychać nutkę szaleństwa, którego było masę we właścicielce głosu.
-Witaj Wysy.-powitał padawankę Wybraniec.
-Dzień dobry. Co się dzieje z Ahsoką?-spytała zmartwiona.- Przed chwilą wróciłam z misji, a wyczułam, że z nią jest coś nie tak i nadal to czuję.-powiedziała.
-Sam nie wiem. Jak to możliwe, że czujesz więcej Ahsokę niż ja?-spytał zdziwiony.
-Nie wiem.-Jej oczy dziwnie się poruszyły. Kłamała.
-Nie ważne. Sam nie wiem, mimo że powininem.
-Aha. Muszę iść. Od razu po powrocie pobiegłam Cię szukać. Niech Moc będzie z Tobą.-życzyła członkowi Rady.
-I z Tobą.-życzył jej Wybraniec, po czym różowo-włosa pobiegła przed siebie.
 Zaraz po tym, jak dziewczyna pobiegła, poszedł ku hangarowi, by polecieć do Opery Galaxies by spotkać się z Kanclerzem. Jakieś półgodziny temu dostał polecenie by przyjść tam. Kanclerz miał dla niego ważną wiadomość.
_________________________________________________
Krótko? Chyba nie :D Mam nadzieję, że w miarę. Za tydzień raczej nie będzie nn, ale gdzieś tak w drugim tygodniu na pewno ;) Z resztą... kto to wgl. chce czytać? .__.
Dedyk dla wszystkich bloggerów opowiadań SW i tych, którzy piszą blogi, które są po prawej stronie! :*

NMBZW!