Rozdział 84

                                                                  ~~Bail Organa~~

 Niezapowiedziane zebrania, nie były czymś co uwielbiał. Wręcz przeciwnie, nie lubił gdy go wyrywano na przykład z rozmów z żoną. Zazwyczaj wcale się nie spóźniał, ale nadszedł dzień kiedy musiało to nastąpić. Nie był na to w ogóle przygotowany. Zapewniano go, że będzie miał spokój, a tu nagle wezwanie na posiedzenie.
 Idąc... a raczej biegnąc truchtem przez czerwonawe, ozdobione wzorkami, słyszał ciche szmery, które roznosiły się głośno po całej sali. Widocznie musieli już dawno rozpocząć, pomyślał. Zaraz po tym usłyszał głos Aanga. Nowy Kanclerz, początkowo dobrze wywiązywał się ze swojej roli.
 Kiedy Kanclerz zaczął przemawiać, Bail zajął swoje miejsce.
- Wiem, że nie miało być żadnych takich wezwań, ale nie spotkaliśmy się tu z byle powodu. - Wstęp jakim zaczął, oznaczało, że Organa wcale się nie spóźnił. Odetchnął z ulgą, rozluźniając się na krześle. - Naboo została zaatakowana jak nigdy. Droidy zaczęły rozstrzelać miejscową ludność. Nie mamy pojęcia czy to jakieś zwarcie, czy Separatyści robią to celowo. Jak wiecie, Naboo jest jedną z ważnych planet, dlatego nie przysłałem was tu z byle powodu. Armia została tam wezwana, sądzę, że to będzie koniec wojny. Jeżeli stoi za tym Palpatine, nie mam zamiaru go znowu aresztować, by ponownie uciec. Jest potrzeba by go zabito, tak więc klony zrobią to natychmiast. Do puki Palpatine jest na wolności, nie uda nam się odbudować lepiej Republiki. Użerając się z nim nadal będzie panować chaos. Jednym z ważniejszych spraw na początku to długi. Nie uda się szybko tego uregulować, ale w miarę powinniśmy się starać. Zabijając jego. zabijemy doszczętnie wojnę. Żołnierze, którzy zostali, będą kończyć resztkę. Nie potrzebujemy jak na razie żołnierzy, możemy zakończyć ich produkcje. Jeżeli chcecie - zwrócił do Kaminoan. - możecie dalej ich ćwiczyć i zostawić te, które już wyprodukowano. Proszę by nie lecieć na Naboo, nawet Pani, Senator Amidala. - zwrócił się do służki byłej Królowej, nie mając pojęcia z kim ma do czynienia.

                                                                   ~~Ahsoka~~

 Siedzenie w jej myśliwcu, było jak najbardziej wygodne, więc rozluźnianie się przed bitwą działało. Zamykając oczy, wytężała słuch. W okół wszyscy krzyczeli, rozkazywali, sprawdzali, naprawiali... byle, żeby nic nie zawiodło. Dawno nie walczyła. Nauka ją trochę przerosła, ale była jej potrzebna. Wiele się nauczyła przez te parę miesięcy i gdyby Skywalker jej słuchał, mogłaby nauczyć go parę rzeczy, ale teraz liczyła się bitwa.
- Znowu zamierzasz wlecieć do środka? - zapytała z uśmiechem Mistrza.
- Mam już wprawę, ale Ty nie próbuj. - ostrzegł ją.
- Zawsze zabierasz dla siebie najlepszą zabawę. Od małego.
- Gdyby tak nie było, nie byłbym sobą.
- Racja.
- Co z Padme?
- Odmówiła.
- Stang. - syknął rozdrażniony wieścią o sprzeciwie małżonki.
- Ułoży się. - odpowiedziała Ahsoka zamykając kokpit. - Jestem gotowa. - poinformowała. Jej Mistrz także potwierdził gotowość, a zaraz za nim ponowiło czynność. Słysząc odpowiedni dźwięk, który oznaczał przybycie do Sektora Hommel. Wylatujące myśliwce kierowały się na statki Separatystów.
- Tego jest więcej niż podczas inwazji! - Skywalker był zdziwiony. Widocznie separańskie wojska nie zamierzały kończyć wojny swoją porażką.
- Admirale, skontaktuj się Barriss! Powiedz, że ma przygotowywać myśliwce! - poleciła Yularenowi.
- Atari, bierz Padme stąd jak najszybciej! - rozkazał gdy wrogie krążowniki otworzyły ogień.
- Chcę wam pomóc, nie mogę lecieć! - sprzeciwiła się.
- Bierz ją i nie dyskutuj! - krzyczał na nastolatkę.
- Klon... - zaczęła, ale nie dano jej skończyć.
- RÓB CO CI MÓWIĘ, JUŻ! - Dziewczyna zdecydowanie była bardzo zażarta. Z tego co słyszał wiecznie sprzeciwiała się razem z Ahsoką. Owszem, jej pomoc była potrzebna. Ufa klonom, ale jeżeli ponownie mają tak oszaleć, to nie chciał ryzykować.
- Poszła, nie krzycz więcej na nią. - poprosiła Bultar Swan. Zorientował się, że ostatni rozkaz, był zbyt głośny i gniewny. Nie chciał ją tym urazić. O zbyt wiele osób musiał się martwić.
- Nie wybaczy Ci szybko. - ostrzegła go Tano.
- Później będzie czas na przeprosiny. - odparł skupiając się na nadlatujących droidach - sępach. Gdy znalazły się w odpowiedniej odległości rażenia, zaczęły strzelać. W tym samym czasie, piloci Republiki również otworzyły ogień. Skywalker czuł się trochę, jak na bitwie o Coruscant, która miała niedawno miejsce. Podczas wybuchów; harmiderów; strzałów, zdążył ujrzeć najbliższy statek Federacji, który był obok największego krążownika, gdzie przebywało najwięcej droidów. - Ahsoka, zostawię Cię na jakiś czas, Barriss zaraz powinna być.
- Niech Moc będzie z Tobą.

                                                              ~~Atari~~

 Miała ochotę go zamordować. Ona rozumiała, że się martwi, ale aż tak nie musiał na nią krzyczeć. Nawet nie pozwolił się jej wysłowić. Klęła i przezwała go na wszystkie języki i sposoby, które znała. Mimo że było to mamrotaniem pod nosem, jej kuzynka dobrze słyszała wszystkie słowa. Z bardzo lekkim uśmiechem zastanawiała się, gdzie Atari nauczyła się takiego słownictwa.
- Atari nie denerwuj się. - poprosiła Padme.
- Ty nie wiesz o co mi chodzi. - odpowiedziała zatrzymując się.
- To znaczy?
- Nie chcę by Ahsoka też tak skończyła.
- Jak?
 Atari obróciła się.
- Nikt prócz mnie, nie wie jak dokładnie zginęła cała załoga z moim Mistrzem. Wcale nie uratowałam się podczas ataku myśliwcami. Byłam cały czas na krążowniku. Nie udało nam się zdobyć planety. On nadzorował desant myśliwcami. Przegrywaliśmy, a mimo to on dalej walczył. W pewnym momencie Kapitan kazał mi iść z nim. Wołał Admirała, ale on odmówił. Weszliśmy do frachtowca i odlecieliśmy. Jest powiedziane, że Kapitan uratował mój i jego myśliwiec, ale ze względu na to, że myśliwce mogły wybuchnąć, wyrzuciliśmy je. Yoda i Mistrz Windu wiedzieli, że nie jest nas trójka i, że tylko naszej dwójce udało się przeżyć. Tak naprawdę Admirał chciał umrzeć z krążownikiem, a mnie miał tak ocalić mentor. Kapitan został poproszony, by mnie chronić. Pogrzeb... spalili tylko materiały. Nie było tam ciała. Rozpadło się wraz z myśliwcem. Boję się, że jeżeli znowu ucieknę, to samo spotka Ahsokę i Anakina. Anakin wraz z Bultar opiekują się teraz mną i Ahsoką. Wydał mi podobny rozkaz.
- Teraz się tak nie stanie. Nie uciekamy na zawsze. Zaraz wrócimy. Nie minie dużo czasu, kiedy będzie nas więcej. Barriss za niedługo przyleci. Chodź. Mi też nie jest łatwo ich opuścić.
- Mam nadzieję, że tego nie pożałuję.
- Moc jest z Tobą.
 Weszły po rampie do statku, a zaraz po tym wyleciały z hangaru. Atari wpatrywała się przez chwilę przed siebie na toczącą się bitwę. Chociaż myśliwce były trochę dalej, umiała ujrzeć dwie Delty 7, które wyróżniały się specyficznymi manewrami. Tak bardzo nie chciała by coś się im stało. Byli dobrymi pilotami i przyjaciółmi. Obiecała sobie, że jeżeli Wybraniec wyjdzie z tego cało, to da mu popalić. Nie zamierzała od tak mu wybaczyć tego, że na nią krzyczał. Jego ton głosu był zdecydowanie groźniejszy niż ten, którym rozkazywał jej mentor. Były groźne; pełne obawy; a zarazem nadziei. Pamiętała je, jako ostatnie słowa Mistrza. Każda jego przestroga; informacja; polecenie; wszystkie jego słowa z nauk odzywały się w jej głowie, gdy tylko przypominała sobie jakieś wspomnienie, jak na przykład tłumaczenie danego zdania, którego ona nie rozumiała.
 Krótko trwające przemyślenia podczas patrzenia na przebieg bitwy, zostały przerwane wraz ze skokiem w nad przestrzeń.
_________________________________________
LUDZIE! Bądźcie ze mnie dumni! Wreszcie poczytałam całe i poprawiłam >.>
Dedykacja dla:
Patataja ♥
Soni <3
Brato-Wnuczki :*
Ismeny :*
Adama ^-^ 

NMBZW!