Rozdział 148

Dziękuję za grafikę, Wika. Jesteś niezastąpiona ♥

~~Ahsoka Tano~~

    Obudziła się zdezorientowana. Wszechobecna biel oślepiła ją na dłuższą chwilę, co zwiększyło jej ból głowy. Zastanawiała się czy faktycznie dobrze z jej pamięcią, czy bitwa, którą pamiętała, była wymysłem jej alkoholowego upojenia. Co najlepsze - żadnej imprezy nie pamiętała, a biała przestrzeń przyprawiała ją o dreszcze.

    Wstała trzymając się za głowę, jakby chciała uspokoić swą psychikę. Przecież nie mogło być z nią aż tak źle!

    - Halo? - odezwała się.

    HALO!

    HALo!

    HAlo!

    Halo!

    - Czy to mój koniec? - Ahsoka upadła na kolana i zaczęła szlochać. Jeżeli tak ma wyglądać koniec każdego to wolała już ten niesprawiedliwy świat żywych. Życie pośmiertne ma trwać wieczność. Ile lat już minęło podczas, którego tu przebywa?

    - Nie. - Usłyszała dziewczyna. Rozejrzała się zdezorientowana.

    - Kto tu jest? - zapytała przez łzy.

    - To ja - oświadczył męski głos. Ahsoka słysząc skąd pochodzi, odwróciła się gwałtownie. Znała tę twarz, wręcz doskonale. Nie dość, że wiele razy widziała ją w archiwach Jedi, to jeszcze często musiała ją sobie zobrazować w myślach.

    - Qui-Gon Jinn - bardziej stwierdziła niż zapytała.

    - Tak. Może wreszcie się poznać - uśmiechnął się.

    - Powiedziałeś, że to jeszcze nie mój koniec - przypomniała.

    - W pewnym sensie.

    - To znaczy?

    - Jestem tu, aby ci wytłumaczyć.

    - Każdym się tak zajmujesz? 
    - Jeszcze Ventress.
    - Co z nią? 
    - Wraca na Kamino w celu wyłączenia wirusa.
    - Słucham? - zapytała marszcząc czoło.
   - Wszystko jest z góry zaplanowane, ale zawsze po drodze napatoczy się zmiana. Nie jesteśmy tu przypadkiem. Nasze spotkanie czekało na tę chwilę, ale niekoniecznie w tej postaci. Każda przyszłość ma wady.
    - Co to ma wspólnego z Ventress?
    - Jej zanik pamięci miał odegrać dużą rolę, ale tylko w wyłączeniu wirusa.
    - Czy ona...
    - Nie wiem. Cała Moc jest osłabiona. Nie mamy wiele czasu. Masz wielkie znaczenie w galaktyce. Opiekowałaś się Anakinem i teraz musisz dokonać wyboru. Bardzo trudnego.
    - Jakiego?
    - Powrotu.
    - Chcę powrotu.
    - Pamiętaj, że wszystko ma swoje konsekwencje.
    - Które jest gorsze?
    Qui-Gon milczał.
    - To próba?
    - Tak.
    - Wracam
    - Musisz się zastanowić.
    - Nad czym? Nie dostaję żadnej podpowiedzi, co mi szkodzi, co? Chcę wrócić.

    - Musisz uzyskać zgodę córki. Jej zachowanie...
******
    - Ojcze, nie zamierzam tam wrócić! Tamten świat... jest okropny. Jasna strona Mocy nie działa tak, jak powinna! - krzyczała córka
    - Jeśli ze mną wrócisz, zdołamy to powstrzymać - przekonywała Ahsoka.
    - Nigdzie się nie ruszam! Przykro mi, nie wrócę z tobą. Poproś kogoś innego - odmówiła podobnie.
    - Obawiam się, że nie ma takiej możliwości - odezwał się Qui-Gon.
    Ahsoka cofnęła się osłabiona. Nie mogła uwierzyć w to, co słyszy.
    - To znaczy... że nie żyję? Nie wrócę? W tak haniebny sposób umarłam dwa razy?
   - Niekoniecznie haniebne. Przywracanie równowagi mogło skończyć się źle dla każdego dziecka do około czternastego roku życia. Ty pierwotnie umarłaś w wieku piętnastu lat. Moja córka opuszczając twoje ciało, razem z tobą emanowała wielką Mocą. Dzięki temu uchroniłaś wszystkie dzieci do piętnastego roku życia, bo w tym wieku umarłaś. Zabezpieczyłaś na wszelki wypadek piętnastoletnie dzieci, bo nie wiadomo czy faktycznie byłyby odporne - wytłumaczył Ojcec.
    - Przykro mi, Ahsoko, ale nie zamierzam wrócić - oświadczyła ponownie córka.
    - Błagam...
    - Uratowałam ci raz życie, nie wiedziałam, że tak to się skończy.
    - Czemu? Czemu nagle stałaś się tak egoistyczna? Najpierw ochoczo oddajesz mi swoje życie, a teraz... teraz nie zamierzasz ponownie wrócić, bo tobie się nie podoba?
    - To nie ma sensu! Za pięć...
    - Milcz! - rozkazał Ojciec. - Nie możesz ujawnić jej przyszłości, jeżeli jest możliwość, że wróci!
    - Nie wróci, bo ja nie chcę tam wracać! - krzyknęła po raz ostatni i zaczęła znikać, a wraz z nią Ahsoka.
    - Ja mogę ją zastąpić. - Z otchłani wydobył się kobiecy głos.
   - Shmi Skywalker. Nikt nie pozwolił ci się wtrącać! Ty masz wrócić pod inną postacią, musisz trochę poczekać.
    - Niee... NIE! - Ahsoka popatrzyła na swoje dłonie, a potem desperacko spojrzała w stronę Ojca i Qui-Gona. - Niee...
    Zniknęła.
    - Qui-Gonie, mam dla ciebie zadanie.
____________________________________________

Pamiętacie, jak mówiłam, że ten rok, to rok zmian? Mam remont, dwa tygodnie mnie w domu nie ma, nie Mam dostępu do komputera, a przez to - brak weny. Ponadto, zabrałam już 5 pał z czego 3 z fizyki : // Za tydzień koniec remontu, więc wszystko powinno wrócić do normy ;)

,Na drugim blogu, pojawił się one-shot, zapraszam! 

NMBZW!