Rozdział 156

 ~~ Aayla Secura i Kit Fisto~~

[10 dni po narodzinach bliźniaków, Coruscant, Świątynia Jedi]
    Postanowiono, że wyruszą natychmiast, nie ma na co czekać - misja musiała wejść w życie jak najszybciej. Może i na posiedzeniu mówiono o tym tonem wyrażającym lekką obojętność, to sytuacja była zbyt poważna. Ataki Zygerrii  to krok nieprzewidziany, zwłaszcza, że ich współpraca z Separatystami zakończyła się fiaskiem. Nikt by nie pomyślał, że po tak szybkiej klęsce z tak błahego powodu będą chcieli się mścić. A może mają do zarzucenia dawne dzieje?
    - Kolejna wspólna misja... - zagadnął nautolanin.
    - Czyżbyś nawiązywał do bitwy o Kamino? - domyśliła się kobieta. - Myślałam, że nie będziemy do tego wracać.
    Przecież dobrze się zrozumieli, że to nie wróci. Że koniec z przywiązaniem, kłamstwami, romansami. Fakt, iż Anakin założył rodzinę nic nie znaczy i nie zobowiązuje do tworzenia związków w Zakonie. Nie chciała, aby Kit Fisto rozpamiętywał ich przeboje miłosne. Owszem, czuła się cudownie, ale źle i zdradziecko, a zasady pozostawały te same.
    - Znasz moje poczucie humoru - odparł.
   - Nie chcę wracać do tamtych czasów. To był błąd - skłamała. Częściowo. Z jednej strony - przyjemnie jej było wracać do tamtych chwil. Był to raj, odrębny świat, do którego uciekało się od wojny. Jednak zawsze wiedziała, że nie powinna tego robić. Nie powinna zostawiać wojny w tyle i to w taki sposób.

    - Wiem, ale to nasza tajemnica. Nie skłamiesz mi, że źle się wtedy czułaś...

    - Kit. Prosiłam cię o coś. Nie wracajmy więcej do tej rozmowy, a tym bardziej do tego, co między nami zaszło - postanowiła.

    - A kto mówi...

    - Nie zapominaj, że tak, jak ty, jestem Jedi. Wyczuwam.

    Zabrała torbę i poszła w stronę frachtowca.

~~Padme Amidala~~

[11 dni po narodzinach bliźniaków, Coruscant, budynek Senatu]
    Gorset strasznie ją uwierał i ledwo w nim oddychała, ale po tylu latach służby publicznej szło się przyzwyczaić i nauczyć robienia dobrej miny do złej gry. Jej służki zadbały o to, aby nikt nie zobaczył, że lekko jej się przytyło, aczkolwiek nadal chodziła w za szerokich sukniach, coby inni nie zdziwili się, że znowu wróciła do obcisłych szat. Postanowiono, że będzie zmieniać ubiór stopniowo, jak w przypadku ciąży, żeby przyzwyczaić oczy oraz uniknąć zbędnych pytań. Z jednej strony wątpiła w gadanie, że jej brzucha nie było widać, ale z drugiej wolała się zakryć, jakby chciała ukryć swoje kompleksy, choć nie nazwałaby tak swoich dzieci. Nigdy w życiu!

    Zaczepiła ją Halle Burtoni wraz z Nach Deechi, młodszego brat nieżyjącego Mee Deechi.

   - Senator Amidala, czemuż zawdzięczamy twą obecność po tak długim urlopie? - zapytała cynicznie senatorka.

    - Przecież to moja praca - odparła opanowana Padme. Była nadzwyczaj cierpliwą osobą i mimo wszystko, ciąża nie zrobiła z niej marudnej kobieciny.

   - Można wiedzieć, co się z tobą działo, kiedy to nie wracałaś po bitwie o Naboo? Dlaczego zostałaś na Polis Massie i z jakiej racji ukrywałaś się w apartamencie? - dopytywała kaminoanka.

    - Senatorze Burtoni, czy to nie są aż za prywatne pytania? - zapytała nieuprzejmie Amidala.

    - Ponieważ teraz wprowadzili pewien rygor, żeby szybko namierzać jakiegoś szpiega. Republika bardzo szybko się odnawiać, choć wątpię, że nie upadnie, ponieważ kanclerz dobrze cię tuszuje - wytłumaczył Deechi.

    - Między innymi, przyszłam tu by się usprawiedliwić. Przypominam, że podlegam kanclerzowi, nie wam.

    - Przypominam, że twoje zaufanie do Palpatine'a cię zgubiło - zripostował umbarańczyk.
    - To, że zaufałam, Palpatinowi...
    - A Jedi już raz zawiedli - przypomniał.
    - Nie wierzysz w poprawę - bardziej stwierdziła niż zapytała Padme.
    - My po prostu jesteśmy ostrożni - odparła Halle.
    - Zauważyłam, że łapiecie ludzi za słówka, za błędy i inne czynności, które wam się nie podobają.
   - Na przykład za to, że po bitwie o Naboo wpadłaś w objęcia Anakina Skywalkera. - Burtoni popatrzyła na nią wyzywającym wzrokiem, który idealnie wpasował się w jej obrzydliwy, chytry uśmieszek.
   - No to jest już bezczelne! - oceniła Amidala. Nie miała pojęcia czemu to babsko działało, jak działało. Przecież Padme ją przeprosiła za oskarżenia w ingerowaniu śmierci wujka Onacondy. Wojna się skończyła, jej trochę w senacie nie było, a ta wyjeżdża z takimi rzeczami. Gdyby młoda senator miała w kieszeni nóż, to by się otworzył.
    - Gdybyś się mu tak ochoczo nie oddawała, wiedziałabyś, że cały HoloNet o tym trąbi - poinformowała ją kaminoanka.
    Amidala powoli zaczęła się wycofywać. Po co w ogóle zaczynała temat? Z drugiej strony, gdyby nie Burtoni nie miała jak obronić się od plotek na jej temat. Tak to mogła coś wymyślić, ostrzec Anakina.
    Wsunęła się ostrożnie do gabinetu Kanclerza Aang.
   - Senator Amidala, jak to dobrze cię widzieć. - Były senator wstał i podszedł do niej, po czym w przyjacielskim geście ujął jej dłonie w swoje. - Jak się czujesz? Rada mi powiedziała. Spokojnie, twój sekret jest bezpieczny...
    - Może to nawet dobrze, że Kanclerz wie. Usłyszałam, że HoloNecie się o mnie mówi. O mnie i Anakinie Skywalkerze - wyznała.
    - To mnie zaniepokoiło. - odpowiedział wskazując jej miejsce na fotelu. Dopiero w tamtej chwili zauważyła, że w gabinecie zaistniały zmiany. Zamiast czerwieni, na ścianach widnieje ciemny granat przyjemny dla oka, a nowe meble i ich kolor idealnie się dopasowały. Nie miała wątpliwości,? że zmieniono wystrój, aby oddzielić od siebie dawne rządy od nowych. - Powiedz, co cię z nim łączy?
    - To Kanclerz nie wie wszystkiego? - zdziwiła się. Już kompletnie nie rozumiała.
    - Możesz mi wszystko powiedzieć - polecił.
    - Onjestmoimmężem - wymamrotała.
    - Że co, że jak?
    - On jest moimmężem - powtórzyła.
    - Wyraźniej.
    - ON JEST MOIM MĘŻEM.
    - On jest ojcem twoich dzieci? - domyślił się.
   - Tak i o to chodzi. Trzeba usunąć wszystko informacje z holonetu. Błagam - poprosiła. - Jeżeli ktoś zorientuje się, że mam w domu dzieci...
    - Zajmiemy się tym, spokojnie.
________________________________________