Rozdział 43

                                                               ~~Ahsoka i Wysy~~

 -Ahsoka poczekaj!-krzyknęła biegnąc za nią Wysy.
-Nie mam czasu Wysy, podobnie jak ty, więc nie powinnaś mnie zatrzymywać, ani siebie.-zganiła Tano o rok młodszą od siebie padawankę.
-Ale ja muszę teraz wiedzieć.-różowo-włosa argumentowała cały czas. Musiała wiedzieć. To była jej natura. Była ciekawa, a najbardziej tego co dotyczyło jej samej.
-Co chcesz wiedzieć?
-Co ja Ci takiego zrobiłam? Nawet się nie odezwałam, a ty się na mnie tak popatrzyłaś i gwałtownie odeszłaś. Nie mam pojęcia o Ci chodzi więc proszę wytłumacz mi.-togrutanka zamyśliła się trochę, ale trwało to tylko sekundę.
-Znasz mnie.-odpowiedziała w końcu.
-Każdy Cię zna. Przecież jesteś uczennicą Wybrańca...-zaczęła piętnastolatka, lecz Ahsoka jej przerwała.
-Nie w ten sposób!-zamknęła oczy by się zastanowić i odpowiedziała dziewczynie, o co jej tak na prawdę chodzi.-Jedi znają mnie właśnie dlatego. Bo jestem padawanką Wybrańca, ale odkąd nastąpił zamach wszystko się zmieniło. Gdy wróciłam chciałam kontynuować to życie tyle, że od nowa. Nie chce mieć wspólnego z jakimiś padawanami, Ufam tylko tym, którzy mnie znali przed zamachem bo wiem, że mogę im ufać. Niektórzy uważają Barriss za opętańca i tak ją nazywają mimo to, że jej nie znają! Jest moją najlepszą przyjaciółką i to nie jest jej wina. Ja po prostu nie chce wysłuchiwać obelg, które są właśnie o niej. Krzywdząc ją krzywdzicie i mnie.Wybacz mi, ale teraz nie jestem skłonna do nowych przyjaźni. Zwłaszcza z Jedi. -po tych słowach Tano odeszła, a Wysy zaczęła się zastanawiać nad tym co powiedziała. Ja tak wcale o was nie myślę. pomyślała piętnastolatka i pobiegła do unoszącej się już kanonierki gdzie był jej mistrz oraz ich legion, by polecieć do umówionego punktu złomować seperańskie blaszaki.

                                                               ~~Yoda~~       

 Rada obawia się najgorszego cały czas. Sithowie. Ciemna strona otacza senat, a co najgorsze; samego Kanclerza Palpatina. On, senator Amidala i Organa wiedzieli o istnieniu kogoś takiego jak Sithowie, którzy są zagrożeniem dla Jedi. Lecz nie tylko to trapiło starego Yodę. Anakin Skywalker. Tak. To nazwisko budziło wielkie zainteresowanie w całym zakonie. Yoda i Windu wiedzieli, że jest dla Jedi pewnym "zagrożeniem". Był Wybrańcem i była w nim wielka moc, ale na pewno niedoświadczeni Jedi by w to nie uwierzyli. Dlaczego? Bo nie znali go tak dobrze. Właściwie Rada też go tak dobrze jak Obi-Wan czy Ahsoka nie znali. Ale w takim razie jakie jest zagrożenie z jego strony? Jego moc się waha cały czas. Waha pomiędzy ciemną, a dobrą stroną mocy po której powinien stać. Nie jest zapisane w przepowiedni jak przywróci równowagę mocy. Anakin nie jest też z powodu tego wyjątkowy. Wychowywał się w matczynej miłości przez dziewięć lat. Skywalker rozumie zakaz co do bliższej znajomości, ale jego uczucie do niej wciąż emanuje cały czas z siłą, która prawdopodobnie się powiększa czego nikt nie jest świadomy prócz tych dwoje mistrzów Jedi.
 Wiekowy mistrz wypuścił powietrze, które chwilę wcześniej nabrał. Wyczuwał niekiedy oburzenie młodego Jedi, a także myśl, że jest czczy. Nie jest. On może uratować wszystkich Jedi, oraz senat, a nawet galaktykę. Tylko pytanie; Czy zdoła się oprzeć tej bezpowrotnej, a zarazem straszliwej Ciemnej strony, o co boi się właśnie Yoda?

                                                               ~~Ekria~~

  Wysy. Imię jej najlepszej przyjaciółki chodziło jej po głowie cały czas. Przysłała jej wiadomość. Barolinka żałowała, że nie może się z nią spotkać na żywo. Ekria stała na mostku jednego z republikańskich krążowników typu Venator lecąc wraz ze swą nową mistrzynią-Aaylą Securą  na Venę, a Wysy była na Colla IV walcząc u boku mistrza Pablo Jilla i Wybrańca oraz jego padawanki. Colla IV i Vena są oddalone od siebie o kilkadziesiąt parseków.
 -Padawanie.-na łagodny głos swojej twi'leńskiej mistrzyni, dziewczyna odwróciła się gwałtownie zatrzymując wzrok na jej piwnych oczach.-Musimy przygotować wojsko w hangarze.-dokończyła Secura.
-Oczywiście pani.-odparła piętnastolatka kłaniając się lekko.
____________________________________________________
Dedyk dla tych, którzy czytają te wypociny ;**
NMBZW!