One-shot "Dlaczego?"

     - Zginiesz, a my będziemy mogli rosnąć w siłę. - powiedział Sith. Zamachnął się, by szkarłatna klinga miecza świetlnego, wbiła się w serce zmęczonego Wybrańca. Młody Jedi był wykończony. Cała walka trwała w pół godziny. Z niewiadomych powodów słabł. Nie miał siły. Tak jak zwykle, w tej chwili - tyle, że o wiele bardziej - zaczął uważać, że Wybraniec to w stu procentach mit, a on jest zwykłym Jedi, jeżeli według niego w ogóle nim był.
     Zaraz miał stracić wszystko co miał. Siostrę; przyjaciela, który był dla niego niczym ojciec; żonę, którą tak bardzo kochał; nienarodzoną córkę. Dziewczynka miała nigdy nie poznać ojca. To był największy pech dla dziecka.
     Przygotował się na ostateczny ruch Sitha, po którym miał się pożegnać na zawsze z życiem. Po chwili ta chwila nastąpiła. Kiedy miecz był w połowie drogi do Skywalkera, przed jego oczyma pojawiła się postać, którą przebiła czerwona klinga. Postacią była młoda dziewczyna, która miała jeszcze dużo życia przed sobą. Była togrutanką. Była Padawanką Anakina Skywalkera, a co najważniejsze - jego siostrą.
     Miecz przebił jej pierś, lecz nie serce, chociaż było tak blisko. Czuła ulatujące z niej życie i wściekłość. To był jej mentor. Pojawiła się w nim wściekłość, szał, rozpacz... wszystko to włożył w Moc, którą wyciągnął miecz z piersi uczennicy, a następnie wycelował w Sitha. Tym razem miecz trafił w serce. Mroczny przeciwnik umierał szybko. Anakin zabił go zemstą podobnie, jak Tuskenów po śmierci matki. Teraz z stracił siostrę i patrzył jak jego oponent umierał. Wręcz napajał się widokiem, choć to nie dozwolone dla Jedi.
     Kiedy Sith zaznał klęski w życiu, Skywalker podbiegł do siostry. Jeszcze żyła.
- Ahsoka. - powiedział biorąc ją w ramiona tak, że jej głowa była oparta o jego ramię. - Dlaczego to zrobiłaś? - spytał. Słone łzy napływały do jego niebieskich oczu.
- Obiecałam Mistrzowi Yodzie, że nie dam Ci zginąć. - odpowiedziała. Czuła się dobrze, mimo że jej czas istnienia się kończył. Na szczęście umierała powoli. - Wybacz mi Mistrzu. Wiem, że nie byłam padawanem, jakiego byś chciał. Wiem, że...
- Nie prawda! - zaprzeczył. Po jego policzkach zaczęły spływać słone krople. - Jesteś najlepszą Padawanką w całej galaktyce, a nawet i w kosmosie. Cieszę się, że moim uczniem jesteś właśnie ty, a nie ktoś inny. - Dziewczyna uśmiechnęła się do niego. Też płakała, lecz ze szczęścia. Cieszyła się, że umierała właśnie tak, a nie inaczej.
- Kocham Cię braciszku. - powiedziała.
- Ja Ciebie też kocham siostrzyczko. - odpowiedział jej. Utulił ją mocno, płacząc. Nie wiedział ile minęło czasu, ale dla niego było to bardzo krótko. Trzymał martwe ciało swoje padawanki. Czuł, że jej serce już nie biło, ale cały czas je słyszał. Ciało togrutanki było zimniejsze niż zwykle. Bezwładne. Jej chuda postać, jak była bardzo silna, tak teraz nie jest. Opuściła go, a on nie mógł się z tym do końca pogodzić. Dlaczego ty mi to robisz?!, spytał w myślach Moc. Dlaczego ja?! Najpierw matka teraz Ahsoka! Co ja Ci takiego zrobiłem?! Co?! Odbierasz mi najważniejsze osoby w życiu zamiast mi pomagać! Skoro byłem Wybrańcem, to teraz nim nie jestem! Bez Ahsoki nie dam rady! I to jest Twoja wina! - Nie rozumiał do końca dlaczego rozmawia w taki sposób z Mocą. Obwiniał ją, bo mogła ją uchronić.
- Siostro! - krzyknął dziewczęcy głos. To była Barriss. Na widok martwego ciała przyjaciółki, opadła na kolana i gorzko zapłakała. Razem z nią płakała Padme, która nosiła dziecko, które nigdy nie pozna swojej odważnej cioci.
     Skywalker po kilku minutach odłożył ciało. Oczy dziewczyny były zamknięte, a policzki załzawione. Odszedł od ciała płacząc i nie odwracając się za siebie. Nie miał na co już patrzeć. Klony zabierały ją na krążownik, by wsadzić do specjalnej trumny.
     Podszedł do żony i ją przytulił. Zobaczył Obi-Wana. Po raz pierwszy widział jak jego były Mistrza płacze. Obok jego przyjaciela stał Mistrz Plo. Przez specjalne gogle, nie można było ujrzeć jego oczu, ale młody Jedi czuł, że płacze i rozpacza. Traktował Ahsokę przecież jak córkę. Anakin przypomniał sobie, jak to Mistrz Plo nazywał jego młodszą siostrzyczkę "Mała Soka". Tylko Koon mógł ją tak nazywać i nikt więcej.
- Nazwijmy naszą córkę Ahsoka. -odezwała się zapłakana Amidala. - Chyba to będzie najlepsze imię dla niej. A na drugie Shmi. Jeżeli nasza córka ma nosić jakieś imiona, to tylko te. Chcę, aby była właśnie taka jak one i wiem, że będzie, choć nie mam pojęcia skąd posiadam tą wiedzę.
- Oczywiście. - odpowiedział jej Skywalker. W całości zgadzał się z żoną. Będzie tak i nikt tego nie zmieni. Gdziekolwiek jesteście, KOCHAM WAS. - przekazał w myśli matce i siostrze.
____________________________________________
NIENAWIDZĘ SIĘ ZA TO! ;-; :[
To nic nie ma wspólnego z fabułą. Nie pytać kto jest Sithem, bo nie wiem. Co z dzieckiem też nie wiem. Proszę nie zadawać żadnych pytań tego typu, bo to było napisane wczoraj w ciągu 20 minut(wow rekord o.o xD) i postanowiłam sobie opublikować to. Na serio nie pytajcie, bo to było tylko na tą sytuacje, a sama nie wiem co będzie dalej. Także do widzenia. Czekajta na o-s Wielkanocne :3

NMBZW!